Η Καλοσύνη Πέθανε (I Kalosini Pethane) Fullface

[Verse 1: Iratus]
Καλές προθέσεις δεν υπάρχουν
Η αλήθεια πέθανε την καλοσύνη ο κοσμάκης ξέχασε
Γεύτηκε τροφή χρηματική ρευτηκε εγωισμό πολύ
Και η βοή εκωφαντικη να κουφαθεί κάθε παιδί
Να μην ξανακούσει ποτέ για αγάπη αληθινή στη γη
Κάθε φωνή που μιλάει γι’αυτη να 'ναι τόσο χαμηλή
Που να μοιάζει ενοχλητική
Ψίθυροι ελπίδας σε ένα πλαστικό κόσμο που όλοι φωνάζουν σαν τρελοί
Και είναι περίεργο η μάλλον εγώ νιώθω περίεργα
Σαν ορφανό παιδί με περίεργο οιδιπόδειο σύμπλεγμα
Γιατί θα ζεις όταν κανείς τα πρώτα βήματα
Το στοίχημα δίνει στην γεννά 1, 10 για χρήματα
Η καλοσύνη έχει χαθεί για τα καλά
Και σε έναν κόσμο σκατά πως να την πάρουμε μυρωδιά
Είμαι φωτιά σε κάθε ξύλινη ψυχή η σώμα
Όσο μπορώ και όσο με παίρνει αντιστέκομαι ακόμα
Αποροφαω τις ακτίνες του ηλίου της αθωότητας
Και ασ πάθω καρκίνο της κυνικής κοινωνικότητας
Φοβάμαι κι όμως δεν το σκέφτομαι να αλλάξω
Και η μετάσταση ασ φτάσει στο νου μου και ασ πεθάνω
Ραπαρω χωρίς κάτι να περιμένω να πάρω
Είμαι το μαύρο κουτί μες το αεροπλάνο
Λίγη καλοσύνη στον τόπο που πεισανε το κόσμο άνοιξη
Να κλείσουν τον Αϊ Βασίλη φυλακή για διάρρηξη