Άνδεις (Andeis) Kako (GRC)

[Verse 1]
Άμα το σήμερα μας βγάζει ψεύτες, σιωπηλές μαριονέτες
Τα λόγια δε μετράνε πια, τα λόγια δε γιατρεύουν
Ίσως μας βρουν αγκαλιασμένους κάτω απ' τις ρουκέτες
Κι άμα μου πεις πως κυβερνούν, σημαίνει δε χορταίνουν
Έχω μιά ανάμνηση που καίει και δε λέει να φύγει
Κι ένα μυαλό που ταξιδεύει μα δε λέει να φτάσει
Συνήθως ξεκινούν πολλοί, μα πάντα μένουν λίγοι
Σ' ό,τι φοβάσαι ν' αγκαλιάσεις τους σηκώνεις φράχτη
Έρχομαστε από διαμερίσματα που καίει η φλόγα
Κι είναι τρελό που καταλήγει να 'ναι η δύναμή σου
Χαζοί γονείς σε διαμερίσματα, δεν παίζει νότα
Αν είναι αλλιώς, ξέρω πως παρατάνε το παιδί τους
Θα 'χουμε ζήσει δυό ζωές μέχρι να πέσει η νύχτα
Κι αυτό το φως που μπαίνει με ξυπνάει πάντα πρώτο
Δεν είναι αγάπη αυτό που ζεις, αποδέξου την ήττα
Δεν είναι τ' άλλο σου μισό αν σου γεννάει τον φόβο

[Chorus]
Έρχομαστε από διαμερίσματα που καίει η φλόγα
Έχω μιά ανάμνηση που καίει και δε λέει να φύγει
Θα 'χουμε ζήσει δυό ζωές μέχρι να πέσει η νύχτα
Συνήθως ξεκινούν πολλοί, μα πάντα μένουν λίγοι

[Chorus]
Έρχομαστε από διαμερίσματα που καίει η φλόγα
Έχω μιά ανάμνηση που καίει και δε λέει να φύγει
Θα 'χουμε ζήσει δυό ζωές μέχρι να πέσει η νύχτα
Συνήθως ξεκινούν πολλοί, μα πάντα μένουν λίγοι