Stin Athina Usurum

Σ' αυτή την πόλη που αγαπώ να της χρεώνω όσα μισώ
Απόψε βρέθηκα χαμένος
Γυρνάω στις ίδιες γειτονιές
Σε μπαρ και πολυεθνικές μέσα στο πλήθος βυθισμένος

Κι αυτός ο σκύλος στα σκαλιά κάπως περίεργα κοιτά
Σα να ρωτάει τι περιμένω
Είπα θα φύγω μακριά
Μα ως συνήθως τελικά κάτι μ' αρέσει κι υπομένω

Και κάνω βόλτες μέσα στην Αθήνα
Αλλάζει η ζωή μες στην ατέλειωτη βουή
Κάποιος στο δρόμο φώναξε ξεκίνα
Πιο δίπλα κάποιος πέθαινε απ' την πείνα

Μετά απ' το σπίτι σου περνώ
Δε μένεις λέει πια εδώ
Κάποιοι άλλοι το χουν νοικιασμένο
Τώρα ανήκεις πια στο χθες εγώ σε θέλω θες δε θες
Μα μη φοβάσαι δεν προσμένω

Ξανά τριγύρω μου κοιτώ ένα περίπτερο κλειστό
Με ένα σύνθημα σβησμένο
Να κι οι γνωστοί στα μαγαζιά όλοι δηλώνουνε καλά
Μα εγώ ακόμα με μαθαίνω