Nefes Al Şiirbaz

Ah, çocuktum hayal meyal hatırlıyo'm
Bi' abi bağırıyordu telefonda 'çadır mı yok?'
'Gereken önlemler neden yıllardır alınmıyor'?
Bunu radyoda bağıran öfkeli bir kadın diyo'
Kimisi çadır kurun, kimisi evde kalın diyo'
Kimisi dolara koşun kimisi ekmek alın diyo'
Kimisi canım kızım kimisi canım karım diyo'
Teselliler hep aynı: 'Buluruz yarın bi' yol'
-Nasıl?
Bebek maması bulmak her gün zorlaşıyo'
Ve şehrin omuzları bu travmaları zor taşıyo'
Kimisinin bu akşam içmek için çorbası yok
Evinde sofrası boş!
Devlet büyüklerimiz reddediyor çıkıp halka seslenmeyi
Papağan gibi tekrar ediyorlar ezberleyip
Anıl Abi haklıydı: 'yıkıntılar nesnel değil'
Üstümüze kustu resmen şehir
Yine de

[Nakarat]
Nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al