Verse 1 -Incognito M. :
Δεν προσεγγίζουν το τέρμα μας, φταίει που δεν ήταν έτοιμοι
2-0 απ’ το ημίχρονο και άσε αυτούς να μισσάρουν τα πέναλτυ
Με μια καρδιά να χτυπάει, μια φωνή να μιλάει και μια σκέψη τσιγγάνα
Ακονισμένο το μίσος μας ΚΑΤΑΝΑ ΚΑΤΑΝΑ ΚΑΤΑΝΑA
Το σχέδιο από πριν ήταν έτοιμο, πίσω ‘μείναν μόνο οι κάλυκες
Προχθές το βράδυ σκοτώσαμε την απραξία με δυο λούπες αθάνατες
Εκείνοι βγαίνουνε βόλτα να βρουν μαγαζιά και atm από τράπεζες
Κι εγώ κοιτάω πως θα μπούμε στα κτίρια και έχω το νου μου για τσέους και για κάμερες
Κρατάμε τη ζωή σε ισορροπία, τι κι αν την πηγαίνουμε μόνο στη μία ρόδα
Συλλέγουμε φιλίες και εμπειρίες για να λέμε ιστορίες όταν θα περάσουν χρόνια
Το ζούμε επί τροχάδην ως το βράδυ με τα πόδια μας στην πλάτη και με τη ψυχή στο στόμα
Ψάχνουμε το κάτι που μας λείπει χωρίς χάρτη για να δείχνει που βαδίζουμε ακόμα
ΡΑΓΚΑ, ΡΑΓΚΑ, ΡΑΓΚΑΑ
Μέχρι να σηκώσουμε τη μπάνκα
Μεταφορικά το λέω πάντα
Δεν μας συγκινήσανε τα φράγκα
Γράφω, στα βράδια να βάλω φωτιά
Παίζω για το άθλημα απ’ τις 9
Φέρε μου πέντε μικρόφωνα, δύο ποτά και ένα beat να του βάλω φωτιά
Verse 2 - KK:
Κι είναι το μέλλον μελανό, μα μάς ανήκει
Κατέβηκαν στην πόλη και ουρλιάζουν οι λύκοι
Αποβάλλουνε τοξίνες και φρίκη
Δε τους βλέπει πια καθόλου το σπίτι
Το υφάκι ξινό των πλουσίων σαν έρθουν μια βόλτα από την Πατησίων
Τις νυχτερίδες θα βρούνε το βράδυ στην άμυνα των προαστίων
Ισορροπείς από την άκρη της σκεπής
Βυθίζεσαι στη θέα μια πόλης φανταστικής
Αυτό το ραπ δεν είναι αστείο να τους πεις και
Πρόσεχε μη πέσεις απάνω του και κοπείς ε
Το μπάσο βαράει σαν το Κιμπο
Η πόλη θυμίζει το λίμπο
Ακόμα το ψάχνει ο μπίλμπο
Το καλό στο φυλάξει για το δείπνο
Και με κοιτάνε όλα τα μαλακισμένα
Και απορούν τι εννοώ ‘’δεν κάνω ραπ για τον καθένα’’
Εδώ πατάμε σε κάρβουνα αναμμένα
Κι εσύ κοιτάς να σαι πάντα μπροστά στο τέρμα
ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ
Δυνατά, καθαρά μαρκαρίσματα
Το τηρούμε αυστηρά το fair play
Δεν προσεγγίζουν το τέρμα μας, φταίει που δεν ήταν έτοιμοι
2-0 απ’ το ημίχρονο και άσε αυτούς να μισσάρουν τα πέναλτυ
Με μια καρδιά να χτυπάει, μια φωνή να μιλάει και μια σκέψη τσιγγάνα
Ακονισμένο το μίσος μας ΚΑΤΑΝΑ ΚΑΤΑΝΑ ΚΑΤΑΝΑA
Το σχέδιο από πριν ήταν έτοιμο, πίσω ‘μείναν μόνο οι κάλυκες
Προχθές το βράδυ σκοτώσαμε την απραξία με δυο λούπες αθάνατες
Εκείνοι βγαίνουνε βόλτα να βρουν μαγαζιά και atm από τράπεζες
Κι εγώ κοιτάω πως θα μπούμε στα κτίρια και έχω το νου μου για τσέους και για κάμερες
Κρατάμε τη ζωή σε ισορροπία, τι κι αν την πηγαίνουμε μόνο στη μία ρόδα
Συλλέγουμε φιλίες και εμπειρίες για να λέμε ιστορίες όταν θα περάσουν χρόνια
Το ζούμε επί τροχάδην ως το βράδυ με τα πόδια μας στην πλάτη και με τη ψυχή στο στόμα
Ψάχνουμε το κάτι που μας λείπει χωρίς χάρτη για να δείχνει που βαδίζουμε ακόμα
ΡΑΓΚΑ, ΡΑΓΚΑ, ΡΑΓΚΑΑ
Μέχρι να σηκώσουμε τη μπάνκα
Μεταφορικά το λέω πάντα
Δεν μας συγκινήσανε τα φράγκα
Γράφω, στα βράδια να βάλω φωτιά
Παίζω για το άθλημα απ’ τις 9
Φέρε μου πέντε μικρόφωνα, δύο ποτά και ένα beat να του βάλω φωτιά
Verse 2 - KK:
Κι είναι το μέλλον μελανό, μα μάς ανήκει
Κατέβηκαν στην πόλη και ουρλιάζουν οι λύκοι
Αποβάλλουνε τοξίνες και φρίκη
Δε τους βλέπει πια καθόλου το σπίτι
Το υφάκι ξινό των πλουσίων σαν έρθουν μια βόλτα από την Πατησίων
Τις νυχτερίδες θα βρούνε το βράδυ στην άμυνα των προαστίων
Ισορροπείς από την άκρη της σκεπής
Βυθίζεσαι στη θέα μια πόλης φανταστικής
Αυτό το ραπ δεν είναι αστείο να τους πεις και
Πρόσεχε μη πέσεις απάνω του και κοπείς ε
Το μπάσο βαράει σαν το Κιμπο
Η πόλη θυμίζει το λίμπο
Ακόμα το ψάχνει ο μπίλμπο
Το καλό στο φυλάξει για το δείπνο
Και με κοιτάνε όλα τα μαλακισμένα
Και απορούν τι εννοώ ‘’δεν κάνω ραπ για τον καθένα’’
Εδώ πατάμε σε κάρβουνα αναμμένα
Κι εσύ κοιτάς να σαι πάντα μπροστά στο τέρμα
ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ
Δυνατά, καθαρά μαρκαρίσματα
Το τηρούμε αυστηρά το fair play
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.