Η Μεθυσμένη Πριγκίπισσα (I Methismeni Prigkipissa) Solmeister

[Intro]
Έρχονται μερικές μέρες που απλά δε με χωράει ο τόπος...
Και πάω ταξίδια... Με τρένα, αεροπλάνα, ΚΤΕΛ...
Απλά και μόνο για να δω άλλο κόσμο, να πω την ιστορία της ζωή μου σε άτομα που ίσως να μην ξαναδω ποτέ
Αυτή ήταν μια από κείνες τις μέρες κι αυτό ένα από κείνα τα ταξίδια...
Τη γνώρισα κάπου βόρεια, αν και είχα ακούσει πάρα πολλά για κείνη...


Ένα από κείνα τα έρημα βράδια που στο σκοτάδι σκεφτόμουνα μόνος
Γύρω μου παψανε να περιστρέφονται χώρος και χρόνος
Συγχρόνως η καρδιά μου κατέβασε χτύπους
Κι ένιωσα τόσο ευάλωτος, της μοναξιάς μου αιχμάλωτος
Και από κείνη με χώριζε ακόμα ένας δρόμος αδιάβατος

Βρισκόταν στη μέση ενός βιβλίου που ίσως δεν είχα διαβάσει
Ίσως είχα ξεχάσει απλώς πως δίπλα μου κάποτε είχε περάσει
Επέλεξα στο κάλεσμα της ν' ανταποκριθώ
Κι έτσι βρέθηκα με μια βαλίτσα στο χέρι στο σταθμό στις οκτώ

Η ιστορία έχει να κάνει μ' αμοιβαίες συμπάθειες και αντιπάθειες
Και σε ένα χαρτί με λίγο μελάνι στα 'γραψα να τα διαβάζεις αν χάθηκες
Μα εσύ ξεχάστηκες και σίγουρα κρύφτηκες σ' ένα αδιάφορο γέλιο
Ικετεύοντας να σε αγγίξει κάτι παράφορο

Χαζεύεις από το παράθυρο, βγαίνεις στο δρόμο να ψάξεις για κάτι ζεστό
Και στο χέρι κρατάς το ποτήρι, το λάθος επικίνδυνα μοιάζει σωστό
Ζαλισμένη για να ηρεμήσεις έγειρες πάνω στο σκαλοπάτι
Είσαι τόσο γλυκιά μα κανένας δε στάθηκε δίπλα σου για να το μάθει