Η Φωτιά Μας (I Fotia Mas) 12os Pithikos

[Intro]
1.2 1.2, αυτή είναι η φωτιά μας
Πάμε
Eversor, άναψ' το

[Verse 1]
Μια βόλτα με τ' αμάξι ένα βράδυ σαν κι αυτο
Κάπου ψηλά νά 'χουμε θέα και να αδειάζει το μυαλό
Σα μυρμήγκια να φαντάζουνε οι πολυκατοικίες
Γίγαντες, από μικρομεσαίες συνοικίες
Στα κορμιά μας τατουάζ διηγούνται ιστορίες
Σαν χάρτες της προσωπικότητάς μας
Μια στάση ζωής, χάρη σ' αγώνες και πικρίες
Πίσω απ' το τζάμι της πραγματικότητας μας
Τιμάμε τις γυναίκες μας, αδερφές και αδερφούς μας
Το ρίχνουμε στον χαβαλέ να μην σαλτάρει ο νους μας
Ξεχνάμε από που ερχόμαστε, τιμάμε τους νεκρους μας
Και δεν αφήνουμε ποτέ πίσω δικούς μας
Η φάρα μου μου έμαθε νά 'μαι ταπεινός
Κι όταν τα πράγματα ζορίζουνε καριόλη σκληρός
Μού 'χες πει μη βλέπεις πίσω, χαλάει ο καιρός
Μόνο εμπρός, εμπρός και πρόλογο μην τρως
Πιο μικρός, ήμουνα κάπως ρομαντικός
Μ' αυτός ο κόσμος είναι μπάσταρδος, ύπουλος και κακός
Συνεπώς, έμαθα να παραμένω δυνατός
Νά 'μαι αυτός, που μεσα στο σκότος φέρνει το φως