Takie życie, ziomek Molesta

[Zwrotka 1: Pele]
To nie złudzenia
To chora rzeczywistość znów przesyła pozdrowienia
Dają do myślenia proste słowa
Czysta prawda w nich ukryta
Takie życie, taka płyta
A zrozumienie w szczytach
Tam, gdzie źródło wiedzy
A w nim życiodajna woda
Gorzkich chwil osłoda
Na życiowych schodach
Spragnionym sił doda
Przywróci wiarę, może skróci cierpienia
To moment ukojenia, tak
Chwila zapomnienia
Gdy materialny rak niszczy pokolenia
To zły znak, czas reakcji
Ewenement, w takiej sytuacji
Kiedy może nie być happy endu
Bo za wiele błędów, zło kusi
Takie życie, tak być musi
Na co czekasz
Szybko idź to przekaż
Po co głupio pytasz komu?
Wszystkim, a w szczególności bliskim
Jak tańczysz to uważaj
Bo życiowy parkiet bywa śliski