Hem Hayattan, Hem Ölümden? Teoman

Silkeleyip kumları üstümden atıp
Mağazanın vitrininde yansımama bakıp
Uyurgezer gibiyim, tüm geçmişim kayıp
Inceliyorum kendimi halim bi garip

Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak

Sardunyaları seyrettim bir çölden gelip
Geceler boyu ağladım şairleri sevip
Bir isyanım varmış, akıtmışım içime
Kendim bile bakamadım gözlerimin derinine

Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak

Kilitliydi dünya, girdim bacasından
Kızgındım doludizgin, hazzın ardından
Kefenim arka cebimde, cehennemden kaçmadan
Delirerek giderek, vicdan azabından

Hem hayattan hem ölümden korkarak
Son sefer de geçmiş bu son durak