Patriota Zipera

[Intro: Fu]
(Zipera, Zipera, Zipera)
Ta
Ah, ta, właśnie tak

[Zwrotka 1: Fu]
To jest moje godło – orzeł biały i przez długie wieki
Legendy powstawały, ludzie tracili to, co cenne
Prawdomówności słowa szczelne, rzetelne
Nie sądzę, na ten temat mamy zdania podzielne
W rachubę nie wchodzi zachowanie bezczelne, burzliwe
I nieuczciwe, czy to się zmieni?
Czy Polska to kraj nadziei, wolności słowa i idei
Czy to pozory? Zabytkowe ulice, szlachetne dwory
Plus slumsy, zakazane nory w starym mieściе
Gdzie biedota kontra burżuazja gzymsie
Przеwagę ma nad wszystkim hajs, złoty blask (Blask)
Ochrania twój system kontrolny jak kask, słyszysz werbla trzask
To patriota, studium przedmiotu
Na szybkich obrotach, jego, mnie i ciebie (Was) to dotyczy
Bo to polska ziemia naszej goryczy
W tej kwestii jestem na bank zasadniczy
Nie szukam inspiracji w niczym, bo to niestosowne, nieklarowne
Myślę po polsku, ściśle
Bo co polskie, to dobre; złota polska jesień
Szczęście mi przyniesie jak złoty, piękny wrzesień
Kocham ten kraj, kocham bez przyczyny
Który na barkach swych nosił i znosi ból i brudne czyny
Gdzie korupcja i blat to nie nowiny
Gdyż swoje ubóstwiamy, a obcym gardzimy
Kraj w kształcie serca – tu zawsze tkwimy
Ten kawałek dla Polaków, dla polskiej rodziny
To Patriota, jego posąg na wagę złota
To Patriota (Anegdota)