[Ρεφρέν: Konstantinos Argiros]
Τελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά η ανάμνηση δε φεύγει απ' το μυαλό
Τελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά δε μου άφησες επιλογή, θα ’ρθω να σε βρω
[Κουπλέ 1: Rack]
Huh, huh, μου λένε προχώρα, έχεις πίσω λεγεώνα
BCC μυρίζει ακόμα
Δε το βάζω κάτω ακόμα, huh, huh
Rack attack αυθεντική περσόνα
Σε ό,τι κάνω δε χωράει διχόνοια
Απ' τη χλίδα μες τη βρώμα τώρα στα σαλόνια πως περνάν' τα χρόνια;
Ό,τι σου πήρε χρόνια για να χτίσεις
Αν δεν υπολογίσεις, δεν εκτιμήσεις
Μια στιγμή μόνο φτάνει να το γκρεμίσεις, huh, huh
Έχω πόσα λεφτά, στο μυαλό τη τσέπη
Μη ξεγελιέσαι που είμαι καθώς πρέπει
Το μυαλό σου μικρό και δεν το προβλέπει
Ό,τι δεν λέγεται, η ματιά εκπέμπει
Με κατηγορούν’ ενώ κάνω το σωστό, είναι βασιλικό
Ό,τι ακουμπώ το κάνω δικό μου, όχι χρυσό
Δε ξέρω πως θα πεθάνω, πάντως με αξιοπρέπεια ζω
Σε μία στιγμή βρήκα την αφορμή, λες και σε μισώ
Τελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά η ανάμνηση δε φεύγει απ' το μυαλό
Τελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά δε μου άφησες επιλογή, θα ’ρθω να σε βρω
[Κουπλέ 1: Rack]
Huh, huh, μου λένε προχώρα, έχεις πίσω λεγεώνα
BCC μυρίζει ακόμα
Δε το βάζω κάτω ακόμα, huh, huh
Rack attack αυθεντική περσόνα
Σε ό,τι κάνω δε χωράει διχόνοια
Απ' τη χλίδα μες τη βρώμα τώρα στα σαλόνια πως περνάν' τα χρόνια;
Ό,τι σου πήρε χρόνια για να χτίσεις
Αν δεν υπολογίσεις, δεν εκτιμήσεις
Μια στιγμή μόνο φτάνει να το γκρεμίσεις, huh, huh
Έχω πόσα λεφτά, στο μυαλό τη τσέπη
Μη ξεγελιέσαι που είμαι καθώς πρέπει
Το μυαλό σου μικρό και δεν το προβλέπει
Ό,τι δεν λέγεται, η ματιά εκπέμπει
Με κατηγορούν’ ενώ κάνω το σωστό, είναι βασιλικό
Ό,τι ακουμπώ το κάνω δικό μου, όχι χρυσό
Δε ξέρω πως θα πεθάνω, πάντως με αξιοπρέπεια ζω
Σε μία στιγμή βρήκα την αφορμή, λες και σε μισώ
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.