314 Iris

SAVAŞIN ORTASINDAYKEN SENİ EVİMİ VURURKEN GÖRDÜM
BU NE KADAR ACIYDI BİLEMEZSİN

Güvendiğim bütün dağlar birer birer yakıldı
Uzun sürmez öyle fazla ölüm baya yakındır (yakındır)
Uzaktaydım Pencerene bakındım
Görmediğin ben vardım kendimden sakındım (sakındım )

Toprak gibi gözlerinde kalırdım (kalırdım)
Senin için savaştımda yüzüstü çakıldım
Mesele neydi mesele kimdi Ağırdı
Söylediğin yalanları gökyüzüne bağırdım

Karşıma dünyayı alırdımda tekrardan yanıldım
Sahidende mutluluklar satılmış
-- Geçmişine kaç çizgi atıldı
En mutlu günlerimde kalbimdeki çakındı

Masallarda doğar güneş karakterler değişmez
Su sızmazdı aramızdan okyanusta boğuldum
Beraber büyüdük biz kimse inkar edemez
Herşeyimi aldılar ben avludaki çocuktum


(...)