Por Ni Harfa Jay Lei Sij

[مقدمه: شیرین ناصری]
این هفته آلبوم جدید جی لی سیج منتشر شد
همانند کارای قبلیشون، این آلبوم پر از الفاظ رکیک، ایده های زن ستیزانه و فلسفه‌های مادی هست
ولی‌ متأسفانه در حال حاضر بیشترین بازدید در وبسایت های موزیک، اختصاص داره به آلبوم ستاره بازی
و سؤال اینجاست که تا کی شنوندگان از این گروه حمایت می‌کنن؟
من شیرین ناصری هستم، خبر ساعت هفت بامداد

[هم خوان: بهزاد لیتو]
میگن که پورنیه حرفا
چقدر از خوشی میگین
بگین از روزامون و دردا
حال داغون و ضعفا، بگین از ما
از ما، از ما، از ما
بگین یه کم از ما، از ما، از ما، از ما

[ورس ۱: علیرضا جی جی]
منتقدا نیستن قضیه رو ول کنش
میگن، «آهنگاتون اخیراًی چرت شده»
ترجیح میدن رو اوج بمیریم ما شبیه کِرت کوبین (آه)
اَ این حرفا گوشم سر شده، بگو فرگوسن (چی؟)
من یه نویسنده م و جی ام یه کَرَکتره
هنر من موزیک و تکستامم فقط شعره
بهم میگن، «پوچی تو»، گیر دادن تازگیا
میخوان بشم بشر دوست و برم تو فاز ریا
میگی، «جی پولداره، نه که هنرمنده»
اگه میتونی‌ بنویس، مگه جوهر چنده؟ (آه)
جوری میگی‌ انگار بدت میاد تو اَ خنده
جوری میگی‌ انگار نداری تو کلاً جنبه (بیخیال)
پونزده ساله کردی تو باهام حال و
اگه مشکلیه، الآن سریع آنفالو (کلیک)
فقط شهرت من و نبین یه فرصت تقلید
وگرنه شک می‌کنم به قدرت عقلیت