[Verse 1: Βέβηλος]
Όσο πιο άδειοι είναι οι άνθρωποι, τόσο θόρυβο κάνουν
Και όσοι δεν έδωσαν ποτέ, δεν έμαθαν να χάνουν
Ο καρπός, το φως, το πως, το ζούμε
Αν ξέρουν να μιλάνε, να μάθουν και να ακούνε
Γιατί βλέπεις, τα λόγια μου όσοι τα δανειστήκανε
Τα κάνανε δικά τους και βολευτήκανε
Ψυχική διαταραχή, τέλος πια η ανακοχή
Γι' αυτό πάμε πάλι τώρα απ' την αρχή
Και άκου πως πάει, ο μετρ τα σπάει
Ταμπούρο και μπότα, θυμός που μπηστάει
Η λούπα γυρνάει, ντουμάνι που σκάει
Βινύλιο στα σότα και η βάση βρωμάει
[Verse 2: Μορφέας]
Και άκου πως πάει, η ομάδα πετάει
Το beat να γαζώνει, η ροή να κυλάει
Μορφέας χτυπάει, με Βέβηλο πλάι
Σου κλείνει το μάτι, σου χαμογελάει
[Verse 3: Παράφρων]
Άκου πως πάει, μπίλια χτυπάει
Βαλβίδα λεπίδα και ο μπάτσος κοιτάει
Ο χρόνος ξερνάει, παντού μας σκορπάει
Το μίσος στις κάννες και εμείς στις αλάνες
Όσο πιο άδειοι είναι οι άνθρωποι, τόσο θόρυβο κάνουν
Και όσοι δεν έδωσαν ποτέ, δεν έμαθαν να χάνουν
Ο καρπός, το φως, το πως, το ζούμε
Αν ξέρουν να μιλάνε, να μάθουν και να ακούνε
Γιατί βλέπεις, τα λόγια μου όσοι τα δανειστήκανε
Τα κάνανε δικά τους και βολευτήκανε
Ψυχική διαταραχή, τέλος πια η ανακοχή
Γι' αυτό πάμε πάλι τώρα απ' την αρχή
Και άκου πως πάει, ο μετρ τα σπάει
Ταμπούρο και μπότα, θυμός που μπηστάει
Η λούπα γυρνάει, ντουμάνι που σκάει
Βινύλιο στα σότα και η βάση βρωμάει
[Verse 2: Μορφέας]
Και άκου πως πάει, η ομάδα πετάει
Το beat να γαζώνει, η ροή να κυλάει
Μορφέας χτυπάει, με Βέβηλο πλάι
Σου κλείνει το μάτι, σου χαμογελάει
[Verse 3: Παράφρων]
Άκου πως πάει, μπίλια χτυπάει
Βαλβίδα λεπίδα και ο μπάτσος κοιτάει
Ο χρόνος ξερνάει, παντού μας σκορπάει
Το μίσος στις κάννες και εμείς στις αλάνες
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.