24/7 Immune (GRC)

[Intro]
Ortiz got the fuego, comprende

[Verse 1]
Με ένα χαρακτήρα χειμαρρώδη
Τα μυαλά στα κάγκελα
Μυαλά δαιδαλώδη
Άνθρωποι γύρω
Και 'γω μόνος μου
Και όλοι τους
Άλλοι φοβούνται τις σκέψεις τους
Και άλλοι σκέφτονται τους φόβους τους
Αυτό το τελευταίο σφηνάκι
Είχε μέσα ιώδιο
Την ακουμπάω και ουρλιάζει
Σαν βρεγμένο καλώδιο
Τα θέλει όλα στα ποδιά της
Αυτή mademoiselle
Αλλά δε θα 'τανε κομπλέ
Ούτε με τα αβγά Fabergé
Αυτό τι είναι
Σε ρωτάω αυτό εδώ τι εστί;
Διάλεξα να το κάνω
Ή με ανάγκασε η ζωή;
Είναι η δημόσια διατύπωση της σκέψης μου
Είναι το πως κυλάω
Και το πως παίζω με τις λέξεις μου
Φυσάς μου λένε bro τίποτα μην σ' αγχόνη
Τους λεω 《φυσάω το flow μου και δεν κρυώνει》
Από μικρός γνωστός για το
Αναρριχώμαι σαν κισσός
Και για το πίτα γύρο
Χοιρινό με μπόλικη sauce
Σερβίρω με δεξί μπασιμο
Ένα μυαλό θανάσιμο
Παράσημο
Να με εκτιμάν
Διάσημο ή Ασημο
Η τρέλα που με δέρνει
Δεν είναι κάτι άσχημο
Δε φτύνω για χρόνου χάσιμο
Δεν θα με δουν στάσιμο
Αιθέροβάμωνα αδερφέ μου
Καλή ακρόαση
Χτυπάω το κουταλάκι στο ποτήρι για την πρόποση
Θα 'μαι πάντα στην γύρα
Μέχρι να αγιάσουν οι τόποι
Να κυνηγάω όπως η λέαινα την αντιλόπη
Ο γέρος μου μου εξιστορεί μια Αθηνα καθαρή
Μια αλάνα και πως το ζούσε με την δραχμή
Κι εγώ ζω για άλλη μια τρέλα
Για μια ιδέα, για μια αγκαλιά με Λατίνους
Μέσα στο La Bombonera