Μια φωνή μακρινή (Mia foni makrini) Natasa Theodoridou

Όνειρο θα ήταν και πάει
Κι όμως το κρατώ μέσα στην καρδιά
Άρωμα που χρόνια κρατάει
Από τότε που ήμασταν παιδιά

Χέρια άγουρα, τρυφερά
Που με χάιδεψαν μια φορά
Και στον άνεμο μια φωνή μακρινή

Σαν ισόβιο μυστικό
Σαν σκιά σαν αερικό
Και στον άνεμο μια φωνή μακρινή

Όνειρο θα ήταν και πάλι
Τόσο μακρινό κι όμως ζωντανό

Χέρια άγουρα,τρυφερά
Που με χάιδεψαν μια φορά
Και στον άνεμο μια φωνή μακρινή

Σαν ισόβιο μυστικό
Σαν σκιά σαν αερικό
Και στον άνεμο μια φωνή μακρινή