Familia SADAM (GRC)

[Verse 1]
Χάνω, αδερφέ μου, τον έλεγχο, βλέπω τριγύρω μου αίμα, συντρίμμια
Και τον καθένα σαν ένοχο, όλα είναι απάτη, όλα είναι κομπίνα
Έχω ένα βάρος μέσα μου κρίμα που δεν αποτάσσομαι από το χρήμα
Χτύπα τους σαν να 'σουνα το κύμα, αν είσαι αθώος είσαι και το θύμα
Ξεφύσαγα σαν να 'χα τον Βαρδάρη μέσα μου, σαν να ήπια το φεγγάρι
Ένιωθα κάτι σαν λαιμητόμος, με πήρε ξώφαλτσα το δοξάρι
Για τη φαμίλια ψηλό ταβάνι, σηκώνω stress, σηκώνω τα βάρη
Μέτρα τα λόγια σου, αυτό είναι νόμος, δεν το 'λεγα ο διάβολος να με πάρει
Μετά τις 12, βέβαια, από τα πάντα, τα πάντα είναι αβέβαια
Τι μόλις κι αν είναι 10; Δεν έχει χρόνο στον δρόμο το έγκλημα
Βαράν καμπάνες αναίτια, τα βάζω κάτω και χάνω το μέτρημα
Δε θέλουνε τα λεφτά σου, για το ραφτό σου σε κάνουνε κέντημα
Ένα τσαντάκι στον ώμο, ένα τσιγάρο στον δρόμο, δρόμο
Το ένα μετά το άλλο πεντάφυλλο για να περάσω τον πόνο
Άμα θα πω το όνειρό μου, με κάθε κόστος το κάνω δικό μου
Τον δικηγόρο μου κι ένα παράθυρο για να γλιτώσω τον νόμο

[Chorus]
Για τη φαμίλια σκοτώνω
Για τη φαμίλια σκοτώνω (pow, pow)
Για τη φαμίλια σκοτώνομαι
Για τη φαμίλια σκοτώνω (pow)

[Chorus]
Για τη φαμίλια σκοτώνω
Για τη φαμίλια σκοτώνω
Για τη φαμίλια σκοτώνομαι
Για τη φαμίλια σκοτώνω