De Parachute Ezg (Ft. Pepe (BEL))

[Verse 1: EZG]

Ik had beloofd je nooit te laten vallen
Ik had je handen vast, we waren samen
Door de wind die ons gevangen had
Ook al had je moeite met vertrouwen in een ander
Dat was niet de reden dat je me liet vallen, je nam alles af
Ik kan geen kant op je kijkt om
Maar jij bent buiten mijn bereik, telkens als ik dichterbij kom
Ik zie je silhouet vervagen, tot ie klein word
En toch schreeuw ik je naam, en voel de pijn
Want je verdwijnt toch
We hadden ruimte om de sterren te zien
Het was uniek, elke nacht was dezelfde niet
Nu heb ik niemand om te praten, dus vertel ik het liefst niet wat ik voel
Want ik doe alleen mezelf verdriet, uh
Dus hoop ik elke dag weer dat ik je zie
Of dat ik plots door de wind in je armen vlieg
Ik zal je vast blijven houden, ook al vallen we diep
Baby, nooit dat ik je handen verlies
Ik hou je vast

[Verse 2: Ezg / Pepe]
We hingen samen in de lucht, maar we vallen nu
Je wilde niet meer met me mee op reis
Jij zou blijven hangen, baby onderaan m’n parachute
Zal op je wachten, schatje neem je tijd
Want jij liet me los, nu is alles kapot
De parachute is nu verleden tijd
Je pakte m’n trots, m’n wereld staat op z’n kop
Want m’n parachute is nu alleen voor mij. (voor mij)
Maar nu zijn we allebei alleen..