Kasteel van Schelpjes en Zand Willem Vermandere

D'r was een klein jongetje aan 't spelen op 't strand
't Bouwd' een kasteel met schelpjes en zand
En ik die passeerde, 'k bleve daar staan
En 'k liet heel stille dat kindje begaan

Daar groeide 't kasteel, 't schoot recht omhoge
Met torens, een poorte en nen wijde boge
En overal vijvers en parken in 't rond
Fonteinen en bronnetjes spoten uit de grond

En ridders die redеn te peerde deur 't bos
En waar zе passeerden, sprongen de bloemkes uit 't mos
Prinsessen en freules in zijde en kant
Zongen en zwaaiden naar mie met huld'r hand

Wel honderden mensen zaten in 't kasteel
Van rijstpap en taarte kreeg ieder zijn deel
D'r was zelf ne minnestreel die liedjes zong
Binst dat de keuning danste en sprong

Ik sprong recht om te dansen, maar d'r was niemand meer
Hoe is dat nu meuglijk, zo in éne keer
Nog just in de verte liep 'r over 't strand
Een heel klein jongetje met een schuptj' in zijn hand