It’s too cold Kalhas (Ft. Nek)

(Nek)-VERSE:

Περπατώ μονάχος
Γιατί η ενέργεια των ανθρώπων με αρρωσταίνει
Η επίγνωση της κατάντιας μας πόσο με βαραίνει
Το σώμα μου γερνάει, και την ανθρωπιά μου γδέρνει..

Μια κοινωνία ψυχοσωματικά στερημένη
Νοητικά διαλυμένη, το Φώς περιμένει
Χρόνια τώρα, σε έρημα λιμάνια σκοτεινά αραγμένη..

Από την άκρη της πόλης τα φώτα τους λάμπουν ωραία
Μάνα Γαία, δεν είναι άλλο εδώ πέρα ωραία
Πολεμικό τοπίο μοιάζει με συνειδήσεις καμμένες
Χρόνια έντεχνα καλλιεργημένες

Κυρήσσουν πτώχευση πνευματικά, καθημερινά
Αυτοκτονώντας διαδικτυακά..
Κι εγώ κάπου εκεί, ψάχνω χαμόγελο
Ψυχές να κελαηδούν χωρίς να ' χουν κανένα ώφελος
Το μόνο αντάλλαγμα ο κόσμος μου ολόκληρος
Που έμεινε μισός, αλλά ακόμη μέσα του κρύβει Φώς..

Κρύβει τόσο Φώς όσο κι ο Ήλιος
Που είναι ο καλύτερος μου φίλος
Η καρδιά μου, όπως και η Δήλος
Αναζητάει επισκέπτη με δάδα και με ξίφος