Νιώθεις; (Niotheis?) Logos Timis

[Verse 1]
Αυτό το beat μυρίζει ελπίδα
Κουβαλάει τη καρδιά σου όταν ήσουν ευτυχισμένος
Τώρα είσαι απ' όλους και απ' όλα χαμένος αλήτη μου
Άκουσα πως η ευτυχία βολτάρει χαράματα
Κάπου γύρω από το σπίτι μου
Είναι πανέμορφη και στο λαιμό κουβαλάει
Τ' άρωμα των ονείρων μου

Στο κρασί που πίναμε δώσαμε όρκο
Πως δεν θα τους μοιάσουμε ότι κι αν μας κάνουν (ποτέ)
Για τους πειρατές μόνο ραπ (μόνο ραπ)
Και για τις γειτονιές των ινδιάνων (αε)
Άλλες δέκα ζωές να 'χα θα 'θελα
Τα ίδια να πάθαινα τι έκανα τα 'γραφα
Αφού λες είναι φάρμακο και πως σου γίναμε στήριγμα
Πίσω από τα κάγκελα
Αδερφέ μη μασάς
Γι’ αυτούς είμασταν πάντοτε το περιθώριο
Τα παιδιά που δεν είχανε μέλλον
Τα παιδιά που δεν είχανε όριο
Τα παιδιά που με τ' άλλα παιδιά
Τραγουδούσαν αλήθειες σε κάποιο υπόγειο
Τα παιδιά που χαράματα από τη ταράτσα σου
Γλυκοκοίταγαν το ισόγειο
Οι μπάτσοι μας λένε αλήτες (ναι)
Μα εμείς κουβαλάμε ψυχή (ψυχή)
Ένα βράδυ αν αράζαν μαζί μας
Θα 'καιγαν μπροστά απ' τη ΓΑΔΑ τα χακί
Ένα βράδυ να με 'νιωθες λίγο
Να μου έφτιαχνες τη 'μέρα (έλα)
Rapάρω να μη μου σαλτάρει αδερφάκο
Και μου εύχονται καλή καριέρα
Αρνηθήκαμε όσα θα δεχόσουνα
Για ένα κώδικα και μια ιδέα
Άμα ζήσω να δω τα γεράματα
Να νοσταλγώ με κλειστεί την αυλαία
Δε παζαρεύεται η φάρα μουνόπανα
Αδέρφια βγείτε να τους πείτε τα νέα
Να ανάβουν περήφανα τα καπνογόνα μας
Να κοκκινίζει ο ουρανός και η σημαία
Γιατί η ψυχή σου είναι πιο όμορφη από τις φωτογραφίες
Σου γαμώ το κεφάλι σου μούτρο
Κι οι ανασφάλειες που σου φύτεψαν δεν είναι δικές σου
Ώρα να πάρουν τον μπούλο
Εμείς γράφουμε για όσα δε φαίνονται
Για όσα χρόνια αρνούνται να δούνε
Εμείς οι Λόγος Τιμής
Και σου δίνω το λόγο μου θα μας θυμούνται