Τ.Γ.Κ. (T.G.K.) LEX (GRC)

[Verse 1]
Η ανεργία οδηγεί στην αφραγκία
Η αφραγκία συχνά οδηγεί στην παρανομία
Θα δεις μάτια να γυαλίζουν για μια ευκαιρία
Όσοι δεν πείστηκαν το βρήκαν μπροστά τους σε μια γωνία
Απ΄το ΄00 ως το ΄90 όλα είναι σικέ
Για αυτό οι αλήτικες μέρες δε θα περάσουν ποτέ
Κι αφού με κόβεις με στυλάκι «Πόσα ξες, πονηρέ;»
Δράση κάτω απ' το φεγγάρι για να δεις τι ζειπαί
Παίζει εκπροσώπηση για λίγους, αδερφούς όχι φίλους
Δεν παίζει σχέση ουδεμία με τους άλλους του είδους
Προσωπικότητα δικιά μας, όχι λόγια από τρίτους
Άρα σχέση ουδεμία με τους άλλους του είδους
Κολλημένους μας λένε, που τα βλέπουμε όλα απόλυτα
Αυτοί γεμίζουν μέτρα να μας πούνε τ' αυτονόητα
Όταν μας βλέπουν βάζουν τα πιο λαμπερά χαμόγελα
Και πέφτουνε στα γόνατα σαν να κρατάμε αυτόματα
Λένε πολλά, κινούνται κομματικά
Αποδεικνύοντας πως δεν είναι δικά μας παιδιά
Δε θα χωρούσαν ποτέ στου στήθους μου τ' αριστερά
Κι αν τους έπαιρνα λεφτά δε θα 'τανε δανεικά
Και πάμε ακόμα από τα μέρη που δεν σβήνει η φωτιά
Ώρες ανήσυχες, λόγια και βλέμματα κοφτερά
Φέρομαι απότομα και νιώθω δικαιωμένος μετά
Γιατί έχω νεύρα δίχως λόγο και δε πάω καλά
Με την ψυχή στο στόμα σαν το έργο ζούμε το έργο μας
Μπλεγμένοι στον ιστό της αράχνης μέχρι το τέλος μας
Μαθημένοι να πονάμε για τα θέλω μας
Δεν παίζει στάλα λογικής μες στο μπουρδέλο μας