Guinevere Enes Alper

Her aldığım karar her verdiğim söz gibi belki de inanmazsın ama
Çöpe attım bütün uyuşturucuları, ölümsüzlük ayrı kalmakmış
Belki olsa içerim Hatırla 7 dinletilen bi cigaralık sana
En fazla yazabildiğim bi şarkı ama dert etme biz enok kitabındayız

Sorunlarımı hatırla, kime sarılırsan sarıl ayıplamam artık
Ben silüetine sarılır mutlu olurum, kalır sana mantık
Aslında sen bişey yapmadın ölümümü seçtim hırsım yüzünden
Seni yazmaya yetmiyor edebiyat artık, kalemimi kendim kırdım

Seni beklemek aslında duadan yanıt beklemek gibi
Bana bi görev mi verdin? seni sevmekten vazgeçmemek gibi
Deli gibi çalışmam gerekiyor aşk denen şeyi affedemezken
Hayatım bu kadar boktan giderken aklım en olmaman gereken yer

Seni unutmiycam, beraber bilincimiz kapanana kadar
Seni unutmiycam, kemiklerimiz beraber çürüyene kadar
Her gece senle alakalı rüyalar görmeyene kadar...
Mezarımı senden başkası öpmeyene kadar

Ben burda acımı ne kadar anlatsam da gelicektir size hikaye
Unutmaya calışmak ona, unutmamaya calışmak kendime ihanet
Çabalamanın bi yere varamayacağına kabul etmek olmazmış
Kendine inancını yitirmiş bi kralım, sen albion toprağısın

Sıkılmamıştım yaşadığımız evde mutluluk tablosu izlemekten
Beraber cennete giderken aklımda kalan iki dudak bir cehennem
O kadar severdin, överdin, kilometrelerce yol gelmiştin
Enes Alper bir bok değilmiş, hayatımın yapı taşı senmişsin