Ταξιδευώ Με τον Στίχο (Taksidevw Me Ton Stixo) ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS

Άσαρκος:
Εγώ μπορώ να σε στηρίξω
Κοπιάζω να σ’ ανεβάσω
Άμα σε ρίξω, κρίμα
Του λόγου το σχήμα
Είναι κάθετο σε κάθε βήμα
Ενώ το γράφω, ακούω πολέμου σειρήνα
Με κυνηγετικό μπουφάν και καραμπίνα
Ή μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο
Ζωντανά στην Αθήνα
Βάζω φωτιά και με καπνό την πόλη μου σκεπάζω
Βήμα βήμα
Προτού σπάσω και κολλήσω για να σκάσω χύμα
Στο κύμα του κοινού σου νου και του κενού σου
Κανονίσου, εκκένωσε το κελί σου και κάψε το τμήμα
Ή βγες από τη φυλακή σου, ταξίδι ξεκίνα...
Και κοίτα τη ζωή σου, την προσοχή σου στο νήμα
Ισορροπίες αλλάζουνε σαν τον άνεμο
Από πόλη σε πόλη γυρνώ
Φέρνω θάνατο στον ύπνο
Τρόπος του λέγειν
Έξω το ρίχνω κι εξελέγην ο λόγος μου μονοπάτι που δείχνω

Ταξιδεύω με το στίχο
Από τότε μέχρι και τώρα, λίγο να ξεφύγω
Ταξιδεύω με τον ήχο
Και δένω κόμπο στο λαιμό σου
Προτού σε πνίξω τον λύνω
Ταξιδεύω με το στίχο
Από τότε μέχρι και τώρα, λίγο να ξεφύγω
Ταξιδεύω με τον ήχο
Και δένω κόμπο στο λαιμό σου
Προτού σε πνίξω τον λύνω