Μίσος (Misos) Vevilos

[Verse 1]
Είναι το μίσος, παράξενα φτιαγμένο
Αχόρταγο, κομπλεξικό και ξυρισμένο
Στοιβαγμένο σε φάλαγγες και σε πυρήνες
Σε εθνόσημα, μαχαίρια και κρεατίνες
Σε ψηφοδέλτια, κανάλια και ειδήσεις
Λέει ανέβηκε το μίσος στις δημοσκοπήσεις
Φοριέται τελευταία από μισθωτούς εργάτες
Από άνεργους τεμπέληδες ή τύπους με γραβάτες
Κυκλοφορεί μες στα σχολεία από μαμάδες
Και μοιράζεται σε φεϊγβολάν και σε κονκάρδες
Έχει επίσημη καρέκλα σε πολεμικές εντάσεις
Τιμά ιδιαιτέρως τις παρελάσεις
Βαθιά θρησκευόμενο δηλαδή στείρο
Με το σταυρό στο χέρι και ευχές από τον κλήρο
Γαλουχήθηκε ναζιστικά και αζήμια
Και δε χάνει συγκεντρώσεις για τα Ίμια
Είναι το μίσος που συναντάμε στους ανθρώπους
Σέρνεται ύπουλα και πάντα βρίσκει τρόπους
Ανεβαίνει αγκαλιά με πολιτικούς δυνάστες
Και σκοτώνει μουσικούς και μετανάστες
Συχνάζει σε πάρκα και πλατείες
Προεκλογικές καμπάνιες σε χωριά και πολιτείες
Με σημαίες πλαστικές, τάσεις εθνικιστικές
Χορηγία από ομάδες πολυεθνικές
Φοράει κασκόλ κάθεσαι δίπλα του
Και περιμένει να σου κάνει τη ντρίπλα του
Είναι το μίσος που κυνηγά πάντα πελάτες
Σε σακούλες βοηθήματος με οχτώ πατάτες
Οργισμένος κάτοικος στο κέντρο της Αθήνας
Πολεμοχαρής μαλάκας πολιτικής βιτρίνας
Ίσως απένταρος μπορεί και κροίσος
Εγώ κατάλαβα πως είναι το μίσος