Ölsem de Bir Kalsam da Bir Göksel

Nasıl da değiştin birden
Sanki sen değildin
Başın üstüne yeminler eden
Nasıl da değiştin bilmem
Sanki sen değildin
Aşk uğruna ölmekten bahseden
Mektupların da olmasa
Kendimden şüphe duyardım
Yanılan ben miyim diye
Şiirlerin durmasa
Aklımı oynatırdım
İnanamazdım gözlerine
Ne yazık
Ne yazık ki gerçek bu

Ölsem de bir kalsam da bir
Senin için yok hiç farkı
Yıllar önce unutulmuş
Dillerden düşmüş bir şarkı
Gitsen de bir dönsen de bir
Benim için yok hiç farkı
Sanki çoktan unutulmuş
Dillerden düşmüş bir şarkı

Bir hıçkırık boğazımda
Kalbimi parçalayan
Bir isyan büyür boğum boğum
Sanki ani bir fırtına
Önünde kuru bir yaprak gibi
Savrulup durduğum
Biliyorum, kader değil
Kendi ellerimle kazdığım
Bu mezarı ben kendime
Ölüp gitmek hüner değil
Gel de anlat bunu
Sızım sızım sızlayan kalbime
Ne yazık
Dönüş yok artık geriye