Manya Kərimova Orkhan Zeynalli

[Bənd 1]
O deyir - bu həyat düzələr yenə
O sevinc o gözdən süzülər yenə
Onun ən sonuncu günləri
Xoşbəxt quşlar qatarına qoşular yenə
O solan həvəsi cücərər yenə
O, rahat yatacaq gecələr yenə
Biləcək, bu həyatda gərəkli insandır
Bir gün güləcək yenə

[Bənd 2]
Bakı, səndən uzaqlaşdıran şoseylə
Maşında HOST, qulağımızda Krecin nəğməsiylə
Yolumuz Şamaxı istiqamətində füsunkar duman
Mühərrikin səsi, diksinirdi dincələn botanika

Bir az var dinamika, yarpaqlar əsir, buludlar bezir
Yol uzanır, uzandıqca beyin bezir
Hiss edirik, saniyələr ömrümüzdən gedir
Ağacları, döngələri saya-saya

Bu yolumuzun tək səbəbkarı olan şəxs
Onun üzünə həyatı bir qədər kobud və bir az tərs
Son dərəcə inamsızdır o, artıq Allaha da qarşı
Həyatından narazı, bu yaşda həyata qarşı