Ja pod nogi im pluję ​donGURALesko

[Intro]
Ja pod nogi im pluję
DonGURALesko
Ja pod nogi im pluję

[Zwrotka 1]
Od dzieciństwa chowani w kulcie strachu przed jutrem
Pouczani, by z rozpaczy nie zaglądać w butlę
Pouczani, by nie uciekać w inne wymiary
Nie zostać spalonym jak w procesie o czary
Jak wielu mijanych na osiedlu
Puste oczy, niepewne kroki, wypalone powłoki
A ponad nimi bloki pochylone
Związek człowieka z betonem
Blok globem, blok domem
Na betonowej ścianie kładę dłonie
Otaczają mnie kordonem, bo robię to, co zabronione
Te jednostki zniewolone jak psy wyszkolone
Zwodzone przez mamonę pozostają uśpione
Obwarowani prawami, mamią się złudzeniami
Rządu obietnicami, skrępowani zakazami
Poganiani nakazami, monitami, wezwaniami
Wyrokami w pierdlach zamykani, sparaliżowani
Dokarmiani pop rozrywkami w miejskich Zoo
Niestety umarły już ich autorytety