[Verse 1: TNT]
Όπως και να χει νεκροί θα καταλήξουμε κάτω απτη γη
Γι'αυτό σεβόμαστε τον εαυτό μας τα χρόνια που απλά γλιστράμε σε αυτή
Ενδοιασμοι για την κλοπη όταν πεινάμε δεν παίζει ντροπή
Και ψήθηκα αλήθεια να πεθάνω της πείνας παρά να φορέσω και γω μπλε στολή
Ίδιες αξίες αλλά μυαλά μάνα ακόμα φοράω φαρδιά
Η γειτονιά με αγκάλιασε πρώτη κενά που δεν με γνωρίζεις καλα
ΖωΒγα μιλια στα ποδαανα ξυλοδαρμό στην Καβάλας κοντά
Κάποιοι που μείναν και κάποιοι που φύγανε και αυτοί που φουσκωσαν το στορι μετα
Το δίκιο στραβωνει μέσ' το μαχαλά
Πάνω από λεξεις μπαίνει η μυρωδιά
Αν είσαι ρουφιάνος ιδρώνεις και τρέχουμε πίσω σου σαν λυσσασμένα σκυλια
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
ΚΑΤΑΡΑ Η ΕΥΧΗ ΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΔΥΤΙΚΑ
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Και δεν είναι δυνατόν να κάνουμε όλοι μας κουμάντο γενικά
Έτσι λενε στον ντουνιά
Τα παιδιά του ανώτερου θεού αγοράζουν την ζωή όσο ζούμε στα κλεφτά
Και δεν θέλαμε πότε να περπατήσουμε στους δρόμους με τα φώτα τα φανταχτερα
Από μπόμπιρες σπάμε τις λάμπες γιατί μας ταιριάζουνε τα σκοτεινα
[Brigde]
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
Κατάρα ή ευχή το να ζεις δυτικά
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Όπως και να χει νεκροί θα καταλήξουμε κάτω απτη γη
Γι'αυτό σεβόμαστε τον εαυτό μας τα χρόνια που απλά γλιστράμε σε αυτή
Ενδοιασμοι για την κλοπη όταν πεινάμε δεν παίζει ντροπή
Και ψήθηκα αλήθεια να πεθάνω της πείνας παρά να φορέσω και γω μπλε στολή
Ίδιες αξίες αλλά μυαλά μάνα ακόμα φοράω φαρδιά
Η γειτονιά με αγκάλιασε πρώτη κενά που δεν με γνωρίζεις καλα
ΖωΒγα μιλια στα ποδαανα ξυλοδαρμό στην Καβάλας κοντά
Κάποιοι που μείναν και κάποιοι που φύγανε και αυτοί που φουσκωσαν το στορι μετα
Το δίκιο στραβωνει μέσ' το μαχαλά
Πάνω από λεξεις μπαίνει η μυρωδιά
Αν είσαι ρουφιάνος ιδρώνεις και τρέχουμε πίσω σου σαν λυσσασμένα σκυλια
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
ΚΑΤΑΡΑ Η ΕΥΧΗ ΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΔΥΤΙΚΑ
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Και δεν είναι δυνατόν να κάνουμε όλοι μας κουμάντο γενικά
Έτσι λενε στον ντουνιά
Τα παιδιά του ανώτερου θεού αγοράζουν την ζωή όσο ζούμε στα κλεφτά
Και δεν θέλαμε πότε να περπατήσουμε στους δρόμους με τα φώτα τα φανταχτερα
Από μπόμπιρες σπάμε τις λάμπες γιατί μας ταιριάζουνε τα σκοτεινα
[Brigde]
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
Κατάρα ή ευχή το να ζεις δυτικά
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.