Yabancının Mumu Hidra

[Verse 1]
Hangimizde vardı yürek hangimizdik gönüllü
Neden böyle sualler uykularımı sömürdü
3 yaşında tanıdığım yegâne dostum ölümdü
Kafanı takma yazdıklarıma insanoğlu ölümlü
Zifiri karanlıkta haykırır bu korku derinden
Kıyamet alametiyle yer oynardı yerinden
Günahlardan arındığım günah kokan nehirler
Bu şehrin dumanlı havası bi' tek beni mi zehirler
Bugün hayatın öğrettiği ne varsa unuttum
3-5 kuruş para yeterdi olmam için umutlu
Cebim boştu ilkokul dayaklarıyla çocukluk
Selam etti bundan ötürü yüz hatlarım donuktur
Aynalarda söylemişti rütbesiz bi' beşerdim
Parmak uçlarımla koca bi' kainatı deşerdim
Mutluluklar hüzünler hepsi gelip geçerdi
Ben sonbaharın ortasında gözyaşıyla yeşerdim

[Nakarat]
Bi' rüzgar oldu mutluluk geldi bi' daha esmedi
Bu çocukluğuma yaptığım kaçıncı bestedir
Tokatlarla gömdüm ömrü sokaklarda gördüm ömrü
Gördüklerimi yazarken de şahit oldu ses telim
Fatih oldu kaybeden ve tarih olup dirildim
Bu sahilin kumundaki anılarım da silindi
Sorma artık beni bırak bu candan ümit kesildi
Yabancının mumu karanlığın esiri