(Δ)εμμονές ((D)emmones) Logos Timis

[Chorus: Koraki]
Ανοίγω το μυαλό μου κι ανοίγουν πληγές
Δαίμονες μ' εντολές και φωνές
Μη μιλάς, σ' ακούνε
Μες' το μαντείο σαν προσευχές
Είναι αυτές οι φωνές που τους λες
Μη μιλάς, σ' ακούνε

[Verse 1: Koraki]
Δεν ξέρω αν θα τ' ακούσεις αύριο
Από τα raps μου διαλέγω το πιο μακάβριο
Κάποιες φορές νιώθω με πνίγει το δωμάτιο
Και σπάω τοίχους για το θησαυροφυλάκιο
Άσε όλη τη μαυρίλα πάνω μου
Είναι το χρώμα που μου πάει κι ας μη μ' αρέσει
Θα σηκώσω όλα τα βάρη σου στην πλάτη μου
Κοιμήσου ήσυχος και δε θα βγάλω λέξη (αδερφέ μου)
Έχουμε μάθει τα μπερδέματα
Δεν ξέρω αν λες αλήθεια ή αλήθεια, δε σ' έμαθα
Κάτι θα μου έκανες, δεν το έπαθα (ναι)
Ή έχω θέματα και λέω ψέματα (πάμε)
Εδώ πέρα ανήκεις, αλήτη μου
Τί με κοιτάς στραβά, δεν σήκωσα τη μύτη μου
Θέλω να κόψω απ' τα μπλεξίματα, κοπρίτη μου
Γι' αυτό χαθήκαν και κλείνομαι μες' το σπίτι μου
Αν τύχει κι αμολήσω κανένα κουτσούβελο
Δεν ξέρω αν θα 'μαι ικανός να τ' αναθρέψω (το ξέρω)
Όμως ξέρω πως δεν θα ντραπώ για τίποτα
Και πως θα του προσφέρω δυο ρίμες να 'χει εκεί έξω