Omorfi Stigmi Usurum

Όμορφη στιγμή πως ξεγλιστράς σα χέλι
Χώνεσαι βαθιά στης μνήμης μου το ράφι
Και τα βράδια χρυσάφι
Αρνείσαι για να μη βγεις

Μικρή ζωή περνάς κι αφήνεις τα σημάδια
Γελά ο καιρός όταν σου πλένει την πληγή
Και σ' ακούει να ψιθυρίζεις
"Κάθε τέλος και μία αρχή"

Αθώα καρδιά κουρδίστηκες από άλλο χέρι
Ο χρόνος σου ορισμένος όσο κι αν δε θέλει
Το μυαλό που φωνάζει
"Θα ζήσω παντοτινά"