Fizyka umysłu O.S.T.R.

[Zwrotka 1]
Odbijam się od świata, trajektorię wyznacz mi
Wystarczy mi milimetr, znam teorię dyfrakcji
To początek dynastii, zdolność echolokacji
Ludzie jak powietrze, ale z ceną od Nike
Promieniotwórczy kwas w każdym atomie
Oczy przekrwione energią, powiedz mi kto ma bolometr
Poniekąd różni nas nazwa, przydomek
W głowach miliony drgań jak po spotkaniu z sejsmologiem
Membrana, wzmacniacz, fali polaryzacja
Atmosfera nawarstwia ślady na sobie jak fraktal
Wzrok lubi okłamywać
Iluzja, prawda, nieba obraz wielu źródeł jak zwierciadła Fresnela
Jeden piksel, przekątna istnień
Pół-widzialne jak światło zeskanowane umysłem
Ultrafiolet plus podczerwień, promieniowanie optyczne
To mój ekran na świat, żyję - znaczy, że żyć chcę

Interferencja skal, efekt Dopplera zmienia vibe
Dźwięk rozwala konstrukcje ścian
Terror, fizyczny Holocaust
To ja, mój własny hologram
Za lustra strony; avatar
Mój wzrok jak mangi, anima
Umysł odwali w oczy frak
Suma detali, pryzmat napromieniowanych
Dwieście decybeli, śmierć między głośnikami
Posiadam głośny nawyk, trenuję głos, by zabić
Równanie falowe, zachwianie równowagi