Όπως (Opos) Notis sfakianakis

Αρχίσανε να πέφτουν γράμματα
Κι ο κόσμος έχει σηκωθεί
Κοίτα με πες μου το κατάματα
Πως η αγάπη μας δε ζει

Όπως φυσάει έξω ο βοριάς
Έτσι κι εσύ που πια δε μ’ αγαπάς
Με κομματιάζεις και με τυραννάς
Σαν φύλλο μες στο δρόμο με πετάς

Έφυγε άραγε ξεχάστηκε
Ή μένει σ’ άλλη γειτονιά
Μην κάνεις πίσω δε χρειάζεται
Τώρα για μένα είναι αργά

Έφυγε άραγε ξεχάστηκε
Ή μένει σ’ άλλη γειτονιά
Μην κάνεις πίσω δε χρειάζεται
Τώρα για μένα είναι αργά

Όπως φυσάει έξω ο βοριάς
Έτσι κι εσύ που πια δε μ’ αγαπάς
Με κομματιάζεις με τυραννάς
Σαν φύλλο μες στο δρόμο με πετάς

Έφυγε άραγε ξεχάστηκε
Ή μένει σ’ άλλη γειτονιά
Μην κάνεις πίσω δε χρειάζεται
Τώρα για μένα είναι αργά