[Verse 1: İmpala]
Şehir üstüme yağıyor yine
Basıp üstüme seriyor yere beni
Sana dost değil, düşman buluyor
Ve öfkeyi palton yapıyor deli gibi
Hangi yatak sana çare
Hangi hayal sana daha net
Hangi dudak buna bahane
Hangi sokak senin sahnen
Bana bahset bunu gel!
Kaldın mı tek yoksa sandın mı sen
Bundan kurtulucan hemen
Elin bağlı, vakit erken
Sardın mı sigaranı aç camı biraz hava al
Hayat denen bokun sonuna giderken
Güzel manzaralar görmedi gözler
Bi' felaketin eşiğinde çalıyo' sirenler
Aradığımı bulamadım
Soruyorum ama yine susuyo' bilenler
Gitmek bırakır gönüllеre çelenk
Susmak olur yеni sorunlara sebep
Bakmak sana soğuk sabahlara yelek
Sanki unutmak tüm anıları bi' uçuruma denk
Hatırlamam aklımı kaçırana dek
Fısıldarım sana ama konuşamam pek
Elim kolum bağlı
Bütün ölü sesler oluyorken benim hayatıma background
Kendine dokun, olur her şey sorun
Çıkış yolu yaratırsın ama herkes solur burnundan
Kaçtığım yine benim dokunuyo' kanıma
Ses telim olur gene her sona konu
Senin ağzına laf veren her zarf dolu
Solumdan kalktım yine, benim gelmeyin yanıma
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.
Information
There are no comments yet. You can be the first!
Login Register
Log into your account
And gain new opportunities
Forgot your password?