[بند 1]
چه می شود که یک نفر اینقدر اسیر تصمیماتی می شود که دیگران می گیرند؟
چه شد که هر دوی ما نسخه آدم هایی شدیم که خودمان هم دوستشان نداریم؟
ما سرشار از شوق این دنیا هستیم، اما انگار که دنیا تصمیم دارد ما را به زانو در آورد
با این فکرهایی که در ذهن ما می کارد تا قلب ما را مسموم کند
به وقت کودکی کوچک ترین چیزها مرا غرق در شادی می کرد
اما امروز من فقط غرق در جام شراب می شوم
می گویند سخت کار کن و سخت از زندگی لذت ببر؛ راه تعادل در از خود گذشتن است
اما من هیچ کس را در دنیا ندیدم که واقعا از این زندگی راضی باشد
[پیش ترجیع بند]
باور کن که تلاشم را می کنم (تلاش می کنم)
تا راهم را دامه دهم (ادامه دهم)
اما هرچه پیش می رویم انگار که به هیچ جا نمی رسیم
[ترجیع بند]
امیدوارم که روزی بیاموزم که چگونه می توانم از خود رها شوم
دیگر این قدر تلاش نکنم تا مثل دیگری باشم
تا بالاخره بتوانیم که همدیگر را آزادانه دوست داشته باشیم
هر کس از من چیزی می خواهد، تو فقط خودم را می خواهی
[بند 2]
چرا من اینقدر به چیزهایی که نمی توانم کنترل کنم گیر می دهم؟
چرا همیشه دنبال آنم که بقیه مرا تأیید کنند؟ حتی آنانی که هیچ نمی شناسم
توی این زمانه ی دیوانه وار، امیدورام که روزی تکیه گاهی بیابم
چرا که زندگی باید دلیلی برای زندگی باشد
دلیلی واقعی، دلیلی راستین
چه می شود که یک نفر اینقدر اسیر تصمیماتی می شود که دیگران می گیرند؟
چه شد که هر دوی ما نسخه آدم هایی شدیم که خودمان هم دوستشان نداریم؟
ما سرشار از شوق این دنیا هستیم، اما انگار که دنیا تصمیم دارد ما را به زانو در آورد
با این فکرهایی که در ذهن ما می کارد تا قلب ما را مسموم کند
به وقت کودکی کوچک ترین چیزها مرا غرق در شادی می کرد
اما امروز من فقط غرق در جام شراب می شوم
می گویند سخت کار کن و سخت از زندگی لذت ببر؛ راه تعادل در از خود گذشتن است
اما من هیچ کس را در دنیا ندیدم که واقعا از این زندگی راضی باشد
[پیش ترجیع بند]
باور کن که تلاشم را می کنم (تلاش می کنم)
تا راهم را دامه دهم (ادامه دهم)
اما هرچه پیش می رویم انگار که به هیچ جا نمی رسیم
[ترجیع بند]
امیدوارم که روزی بیاموزم که چگونه می توانم از خود رها شوم
دیگر این قدر تلاش نکنم تا مثل دیگری باشم
تا بالاخره بتوانیم که همدیگر را آزادانه دوست داشته باشیم
هر کس از من چیزی می خواهد، تو فقط خودم را می خواهی
[بند 2]
چرا من اینقدر به چیزهایی که نمی توانم کنترل کنم گیر می دهم؟
چرا همیشه دنبال آنم که بقیه مرا تأیید کنند؟ حتی آنانی که هیچ نمی شناسم
توی این زمانه ی دیوانه وار، امیدورام که روزی تکیه گاهی بیابم
چرا که زندگی باید دلیلی برای زندگی باشد
دلیلی واقعی، دلیلی راستین
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.