[Zwrotka 1: Chada]
Nie chcę być taki jak oni, no i wszystko na temat
Wciąż się dręczyć i żyć z kobietą z przyzwyczajenia
Nic nie zmieniać na lepsze, iść ze spuszczoną głową
W żaden sposób w ogóle nie czuć się wyjątkowo
Nie chcę wstawać nad ranem, ani żyć na walizkach
Mieć świadomość, że robię wszystko tak na pół gwizdka
Nie korzystać z wolności, poprzestawać na próbach
Całe życie przechodzić w jednej parze obuwia
W nocnych klubach nie bywać, nie mieć pasji i kwitu
Żyć bez marzeń i tego cholernego dreszczyku
Chodzić jakby do tyłu, bać się nawet oddychać
Patrzeć w lustro i widzieć jedynie niewolnika
Wciąż potykać się tylko, nie uśmiechać i nie śnić
Nie mieć kumpli i ciągle się poddawać depresji
Bać się o oszczędności, maskować siwe włosy
Wciąż udawać, że tak naprawdę nie ma się dosyć
[Zwrotka 2: Zeus]
Nie chcę być taki jak oni... Oni - japońskie diabły
Siać złą energię, później zebrać plony złej karmy
Nie taki los mi pisany - wierzę w to
Nawet jak taki, pieprzę to, zmienię go
Jak zmieniłem nieśmiałego siebie w to zwierzę na scenie, które żre peleton
Ale zawsze fair play, bo nigdy bym nie chciałbym taki jak oni
Wolę nie trząść grą, ale nie być fake’m co o prawilności pierdoli
Byleby zarobić coś, byleby zakosić sos
Gdybym był tak jak oni, unikałbym swoich odbić, bo wstyd #monie love
Nie chcę się godzić co krok na pół środki
Codziennie znosić horror, gdy wkładam klucz do drzwi
Z myślą: „Miało być, sorry, nie tak
Prysnąć lepiej, niż trwać. Bierz te nogi za pas!”
Co to, to nie. Nie chcę tak wpaść w tę monotonię
Gotowy do opcji domu i kto to wie co jeszcze
Bo wiem, że kiedy zwietrzę szczęście wreszcie
Wtedy wezmę i dopieszczę tę powierzchnię (Blink!)
Nie chcę się w domu czuć jak więzień Sing Sing
To nie miejsce na szczęk krzyżowanych kling
Mój ring jest na zewnątrz, tam to mogę być zły
Lecz nie chcę taki być, kiedy obok jesteś Ty
Nie chcę być taki jak oni, no i wszystko na temat
Wciąż się dręczyć i żyć z kobietą z przyzwyczajenia
Nic nie zmieniać na lepsze, iść ze spuszczoną głową
W żaden sposób w ogóle nie czuć się wyjątkowo
Nie chcę wstawać nad ranem, ani żyć na walizkach
Mieć świadomość, że robię wszystko tak na pół gwizdka
Nie korzystać z wolności, poprzestawać na próbach
Całe życie przechodzić w jednej parze obuwia
W nocnych klubach nie bywać, nie mieć pasji i kwitu
Żyć bez marzeń i tego cholernego dreszczyku
Chodzić jakby do tyłu, bać się nawet oddychać
Patrzeć w lustro i widzieć jedynie niewolnika
Wciąż potykać się tylko, nie uśmiechać i nie śnić
Nie mieć kumpli i ciągle się poddawać depresji
Bać się o oszczędności, maskować siwe włosy
Wciąż udawać, że tak naprawdę nie ma się dosyć
[Zwrotka 2: Zeus]
Nie chcę być taki jak oni... Oni - japońskie diabły
Siać złą energię, później zebrać plony złej karmy
Nie taki los mi pisany - wierzę w to
Nawet jak taki, pieprzę to, zmienię go
Jak zmieniłem nieśmiałego siebie w to zwierzę na scenie, które żre peleton
Ale zawsze fair play, bo nigdy bym nie chciałbym taki jak oni
Wolę nie trząść grą, ale nie być fake’m co o prawilności pierdoli
Byleby zarobić coś, byleby zakosić sos
Gdybym był tak jak oni, unikałbym swoich odbić, bo wstyd #monie love
Nie chcę się godzić co krok na pół środki
Codziennie znosić horror, gdy wkładam klucz do drzwi
Z myślą: „Miało być, sorry, nie tak
Prysnąć lepiej, niż trwać. Bierz te nogi za pas!”
Co to, to nie. Nie chcę tak wpaść w tę monotonię
Gotowy do opcji domu i kto to wie co jeszcze
Bo wiem, że kiedy zwietrzę szczęście wreszcie
Wtedy wezmę i dopieszczę tę powierzchnię (Blink!)
Nie chcę się w domu czuć jak więzień Sing Sing
To nie miejsce na szczęk krzyżowanych kling
Mój ring jest na zewnątrz, tam to mogę być zły
Lecz nie chcę taki być, kiedy obok jesteś Ty
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.
Information
Users of Guests are not allowed to comment this publication.
There are no comments yet. You can be the first!