Psalm 52 Pięć Dwa

[Refren: Hans]
Nosimy prawdę w mocno zaciśniętych ustach
Gdy wokół wyszeczukją tylko hasła
Nie chcemy wierzyć w poprawnopolityczne bóstwa
Szukamy światła
Szukamy światła
Nosimy smutek w zmęczonych mądrych oczach
I słone łzy nadziei ostatnie
Spomiędzy chmur promienie oświetlają okna
Światło nie gaśnie
Światło nie gaśnie
Nosimy siłę spracowanych dłoni
I miłość łagodną niesiemy w bezduszne miasto
Pośród apatii pośród agonii
Pójdziemy za gwiazdą
W jasności jasność

[Zwrotka 1: Hans]
Gdy kolejny obrót ziemi
Zmieni kolor słońca w czerwień
Przefarbują się półprawdy
Aby mogły w nocy świecić
Świat się wzburzy w swym szaleństwie
Zmieni to co niezmienione
Siłą odetnie korzenie
I przypieczętuje słowem
A gdy wolność będzie pełna
I nie będzie żadnych granic
To wybuchy szczęścia
Odłamkami będą ranić
Wszyscy coście dziś biedni
I jecie chleb powszedni
Tacy mali i nieważni
Żyjący w bojaźni
Wsłuchacie się w słowa
Co z ust padną jak wystrzał
Poczujecie zapach prochu
Kiedy spust będą naciskać
Różne racje będą głośno
By nawzajem się przekrzyczeć
A prawda w samotności
Jeszcze ciszej będzie milczeć