Atos Unwound818 (GRC)

[Verse 1]
Μιλάνε για πολιτική
Και μπάλα μέσα σ'ένα γκρίζο Atos
Ξεφυσάνε το χειμερινό τους άγχος
Τα παιδιά από τις ερειπωμένες πόλεις
Περπατήσανε τα εδάφη της μητρόπολης με θράσος
Προσέχουν πάντοτε ποιους έχουν κοντινούς
Γνωρίζουν τις αχαρτογράφητες οδούς
Κι όταν πέσουνε θα πάρουνε μαζί τους στην απέναντι πλευρά
Όσους τους κάνουν να μοιάζουνε σαν αυτούς
Τα χρόνια τρέχουν και το ραπ στρώνει τις μέρες μας
Καμουφλάρει τους πόνους και τις ξενέρες μας
Πέφτουνε πρώτοι οι βασιλιάδες στις σκακιέρες μας
Από τον Κουλά ως τις πλατείες της πρωτεύουσας
Πονάει η αλήθεια σαν κατεστραμμένος τένοντας
Αποφεύγοντας το δυσοίωνο πεπρωμένο μας
Φοβού τους ταλαιπωρημένους που θα 'ρθουνε
Για να κλέψουνε από τα έγκατα το κεφάλι της Μέδουσας
Αυτό το γράφω για τις βροχερές μας Τρίτες
Αναβλητικότητα, γεμάτοι νεροχύτες
Αυτή η πόλη μας τραβάει να αποτύχουμε
Σαν να 'χει κολλημένους μες στην άσφαλτο μαγνήτες
Τώρα που γράφονται οι πιο μαύρες μας σελίδες
Μας ξύνουν οι παλάμες και τρέμουν οι βλεφαρίδες
Γκουγκλάρω πάλι τα συμπτώματα
Και πάντα καταλήγω πως μου λείπουν φράγκα και βιταμίνες