Barzakh Amir Tataloo

بعضى وقتا هم همه چى خاكستريه !! نه سفيده نه سياه !
نه تاريكه نه روشن ! نه حتى آبيه نه قرمز !!

تا خواستى پا بگيرى يهو پَر زد اُميدِت ، دِلِت طعمِ برزخو ميده
بِلاتكليف خسته از اعتماد ، خسته از هر چى محضر و ميله
هنو پُرِ تاريكى و صُبحا فِس ، هنو رفت و فقط خورد ناكِس
من تنها با يه شُرت پا پِس ، بى‌ادب بود خدافظ
هه !!
اگه هُنرى ندارى سوژه باش ، همينجورى مودب خوبه باش
ما قطره‌اى نيستيم پس خوب بپاش ، زدم ، جورى كه هنو ميسوزه جاش
دنبالِ هَدَفاى خفن و بى‌ميل ، شلوغ پلوغ دفتر و ايميل
اضافه كارياى بيخودى و مارى بازى دود و تنهايى ميده هَفتَرو ديتِيل
زيرِ دِلَم ، درد داره انگا ، كمردرد ، از اين عَن پاره خنگا
ميزنى ، تو انواعِ جنسا ، خُشكه بد بود ولى حلوائه بِم ساخت
موسيقى يه جشن داره امثال
كه ربطِش دادن به پَشماى انسان ، ريش
بى هنرا لَش لاى بنزا ، ايش
تمومه همه چى تَش با يه امضا
اره اوره شَمسى كوره همه يه كِلاش بهم بِدَن ميرم وسطِ تهران
تِرور مِرور همه مغزا اِرور ولى شعرام خفن تره از تَلِ كرمان
هه !
همه از دَم زيرِ حاجيتَن ، خودِشونم اينو خوب ميدونَن
اگه از دهن اين صدا در مياد بدون ، اونا عَه كون ميخونن
همه لهجه اوبى ، عقده‌اى ، كونى خان بگو سفت دادى كجا
يه مُشت هفتادى يا نزديکِ هشتاد همه يه مُشت اِفراطى شجاع
قَدِ شما ده ساله ريدم ، تَرسُ تو چِهره اَمثالِت ديدم
فقط بگو سلطان خودتى من گوش به بقيه بحثا نميدم
سلطان خودَمم شير خَرَمه ، اينو ميفهمن يكم ديرتر همه
فكر ميكنى كه پيرَم ولى ، جوون تره از تو پيرترم هِه
ريحانارو هستم يه شب ، شكيرا شوهر داره شرمندَشم
هاليووديا آخر هفته همه ، تو اتاقَم از دَم لَشَن