Pişmanım İmpala & Erdem

[Giriş: İmpala]
Ya, ah, ha, ah

[Verse 1: Erdem]
Olmasın param, benimle gelmesin zaman
Olurdu bertaraf her yer dönse şansı birden
Böyle geçti vakit cepte bitti nakit
Pekte tekin değil düşünceler, içtim tütün uçtu garip
Gri bulutlar mı peşimdeki yoksa yağmur umutlar mı?
Delilik yaralarla bi' yolu paklı uğurlardı
Değişik kişilikler öyle olsun istediler öyle oldu
Kader dedikleri pisledi
Her girdiğim delikte karşılaştım aynı palavrayla
Ne farkı var ki bu yaşantımın abi kadavrayla
Aklımdaki soruların cevapları kaçsalarda
Kurşunlarım saklı hala grileşen manzaramda
Boğdu beni bu ruh kan emer habire yine mi lose
Akıl yerine gelene kadar kovala dur
Tüm hızınla duvara vurur gibi her şey
Durur mu ki bilmem, akvaryum duvarında tüm düşünceler inler
Paniksiz ve kuralsızca yaşa yoksa sabır taşın çatlar
Bütünleşir, tasa, gam bu fikirlerim aşar yüksek binaları kaçanlardan olmam
Peki dolambaçlar hayallerimi saklamazsa kalanlarda yürüsende olmaz öyle pusmak
Heveslerinin uğradığı tek mekanı kursak?
Bozdururum nefeslerimi sallanıp bi' salıncakta
Göğsündeki ben gibi sen hafızamda tutsak