Wyśpisz się po śmierci SumaStyli (Ft. ELIZA)

[Intro: Buka]
(Co to za postać biała jak śmierć?
Czarny płaszcz, kosa, a w ręce sierp
Co to za postać? Wciąż goni mnie
Za mną podąża na jawie i śnie
Boje się, nie ucieka, bo wie
Co się odwleka, nie ucieka, nie
Płynę jak rzeka przez życie choć wiem
Każdego czeka, ten pierwszy sen
Odpoczynek, racz mi dać Panie
Kiedy zginę, wyśpię się, zatem
Teraz mym czynem jak Nietzsche walczę
By znicze dla mnie świeciły zawsze)

[Zwrotka 1: Buka]
Łap mnie, jestem tu i tam, i patrzę
Na cmentarz pytając, złap mnie, czego się pytam
Tu na kompakcie i na trakcie pytań, witam
Ja nie, nigdy nie sypiam, oczy otwarte
Płuca zdarte i tak, z ducha hartem, na barter, i tak
Póki oddycham, chcę żyć, walczyć, pisać
Czekać, czekać wciąż, tyka - nie ma budzika
Śmierć idzie - zgrzytam, cykam, (cyk, cyk, tik-tak)
Patrz jak ja tykam, patrz jak ja, patrz jak ja
Patrz jak ja tykam