Cani Tutsak Allame (Ft. Ferman)

[Verse 1: Ferman]
Uykusuzluk evvelinde gem vururken ellerim
Önümde F klavye ekseninde karalanan kağıt
Fark benim elimde armoniyle dizili tüm satırlar
İçlerinde bu adam hislerinden yazdı dinle

İnsan düşlerinden yargılandı kimi zaman
Ve geriye baktığında gördüklerine kendi pişman
Soyunda vardı Adem uydu fitne düştü
Şeytan insan içine koydu nefsinin koyuldu

Ben çıkarcı kardeşlerimin içlerinde azınlıktım
Tebessüm ettiler sanardım içlerinde kayıp bi' kimlik aradım
18 yıl olmuş anlamadım
34 İstanbul öğrenecek çok şey var

Ve hastalık belirdi bir gün ellerimde tutamaz oldum kalemi
Sildiklerimi kağıda yeniden işlediğimi gördüm orada
Ben ölümü kendi defterimde yazdım
İlk satırda Sonbahar demiştim artık değişti

[Nakarat: Allame]
Kızgın, can damarlarımdaki cani tutsak
Bıkkın, kim haklıydı ?
Durgun, önceleri deliren asi rüzgar
Suskun, tek kalmıştı