[Chorus]
Θες να ξυπνάω και να σου λέω καλημέρα
Να 'χουμε κέφια σαν να μη ζούμε εδώ πέρα
Μαζί να κανονίζουμε ρεπό κάθε Δευτέρα
Να μετράμε διαστημόπλοια που διασχίζουν τον αέρα
[Verse 1]
Να ακούμε grime στις αυλές των σπιτιών
Να λέω ψέματα για χάρη των παιδιών
Ώσπου να πέσω από τις σφαίρες των πολυεθνικών
Σαν Vietcong, σαν ξεκαθάρισμα στο Hong Kong
Κάποια πράγματα αξίζουνε, δε λέω
Γουστάρω να ρωτάς πώς το 'πα αυτό το τελευταίο
Σκοράρω μες στη ζούγκλα, πάω στο πέταλο και κλαίω
Σαν μπαλαδόρος από το Μοντεβίδεο
Θες να ξυπνάω και να σου λέω καλημέρα
Να 'χουμε κέφια σαν να μην ζούμε εδώ πέρα
Μαζί να κανονίζουμε ρεπό κάθε Δευτέρα
Να μετράμε τα F16 που διασχίζουν τον αέρα
Λέω τον πόνο μου τις νύχτες σε ταρίφες
Είμαι νηφάλιος και με ρωτάν «Τι ήπιες;»
Δε με πάνε σπίτι μου, μ' αφήνουν σε ασφαλίτες
Έχεις επάνω σου λεφτά, πες πού τα βρήκες
Όταν βαριόμαστε, γυρνάμε σαν τουρίστες
Και δε χωράμε πουθενά όπως οι Τρύπες
Τα ονόματά μας γράφουνε σε ματωμένες λίστες
Να μην υπάρχει πια κανείς να τραγουδάει τις πίκρες
Πιο χαρούμενοι απ' αυτούς είμαστε σίγουρα
Κι ας φύγανε πολλά αδέρφια μας έξω απ' τα σύνορα
Οι φίλοι μου φτωχοί με style εκατομμυρίων
Όταν γνωρίζουνε κοπέλες στις ουρές των ταμείων
Κλειστά παντζούρια και ειδήσεις στα κανάλια
Οι γειτονιές μας στο προσκήνιο, τσακάλια
Γονείς που αδιαφορούσαν τώρα κάνουν παρακάλια
Δε θέλουνε να δούνε το παιδί τους πάλι-
Θες να ξυπνάω και να σου λέω καλημέρα
Να 'χουμε κέφια σαν να μη ζούμε εδώ πέρα
Μαζί να κανονίζουμε ρεπό κάθε Δευτέρα
Να μετράμε διαστημόπλοια που διασχίζουν τον αέρα
[Verse 1]
Να ακούμε grime στις αυλές των σπιτιών
Να λέω ψέματα για χάρη των παιδιών
Ώσπου να πέσω από τις σφαίρες των πολυεθνικών
Σαν Vietcong, σαν ξεκαθάρισμα στο Hong Kong
Κάποια πράγματα αξίζουνε, δε λέω
Γουστάρω να ρωτάς πώς το 'πα αυτό το τελευταίο
Σκοράρω μες στη ζούγκλα, πάω στο πέταλο και κλαίω
Σαν μπαλαδόρος από το Μοντεβίδεο
Θες να ξυπνάω και να σου λέω καλημέρα
Να 'χουμε κέφια σαν να μην ζούμε εδώ πέρα
Μαζί να κανονίζουμε ρεπό κάθε Δευτέρα
Να μετράμε τα F16 που διασχίζουν τον αέρα
Λέω τον πόνο μου τις νύχτες σε ταρίφες
Είμαι νηφάλιος και με ρωτάν «Τι ήπιες;»
Δε με πάνε σπίτι μου, μ' αφήνουν σε ασφαλίτες
Έχεις επάνω σου λεφτά, πες πού τα βρήκες
Όταν βαριόμαστε, γυρνάμε σαν τουρίστες
Και δε χωράμε πουθενά όπως οι Τρύπες
Τα ονόματά μας γράφουνε σε ματωμένες λίστες
Να μην υπάρχει πια κανείς να τραγουδάει τις πίκρες
Πιο χαρούμενοι απ' αυτούς είμαστε σίγουρα
Κι ας φύγανε πολλά αδέρφια μας έξω απ' τα σύνορα
Οι φίλοι μου φτωχοί με style εκατομμυρίων
Όταν γνωρίζουνε κοπέλες στις ουρές των ταμείων
Κλειστά παντζούρια και ειδήσεις στα κανάλια
Οι γειτονιές μας στο προσκήνιο, τσακάλια
Γονείς που αδιαφορούσαν τώρα κάνουν παρακάλια
Δε θέλουνε να δούνε το παιδί τους πάλι-
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.