Naghmeh Ali Sorena

؛[مقدمه]؛
در این سرما، گرسنه، زخم خورده
دویم آسیمه‌ سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد

؛[قسمت اول]؛
دلم بارون باروتِ خون
کارونِ کارون، توی باتلاق کانونِ قانون
سنگین میمیرم، آرومِ آروم
انتخاب هزینه و راه
یعنی مرگ من تو زمینِ شما
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمیشه
شیری که نمیدونه قبیله کجاست
قبیله کجاست، پشت سرمه
رُسِ خونی که تو رُس تنمه
دستم هنو تو وحدت با شماست
خودم اینجام چون اَ مچ زدمش
بیا بالا قله که رنگ دروغه
کوه پایه‌های قشنگ دروغه، اگه
من داری بیا بخور تو تنم
که همه دنیا غیرِ جنگ دروغه
به خیالتون زدین تو ستون خالیِ گله‌ی ول
بی‌چوپونِ تاریخ
واسه شما همون خوب خوبه با تیر
کمون اومدین وسط توپخونه لاشیا
میان مایگی یعنی من
داد میزنم خسارت نمیدم
خوبه خماری پس نمیدم
نمیکِشم ولی نئشه میشم
که خسارتِ درد همون صدای جرمه
که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت
هرزه بازنده‌ ها رفیق همن
دوستی با شما مثل لباسِ فرمه
صدایی که کج بره
گم کرده راه گُلو
که بخوای یا نه میشه نوکرِ داس
باشه خونه‌ی خرگوش تو دندون شیر
اگه نَمیره تو کلاه شعبده‌ باز