Kalafegi 2 Reza Pishro

[اینترو]
یو یو یو
ولوم

[ورس یک]
وقتشه که پاشم از این خواب
فکر نکن جا مونده ورق و کاغذم ایران
یادم رفته کدوم محل خونه مادرم ایناست
و تو کدوم خرابه ها میگفتیم با هم از ایمان
توو تخت ترکی نبود میچسبیدیم به سقف
توو جمع جنگی نبود میخندیدیم به هم
بی درد باید رد بشیم بازم از این راه
باور نمیکنی به هم خورده حالم از این حال
از همین مسیر اولین و آخرین بار
اینکه روحای پلیدو بیرون میکشم باز اینجان
آرزوهامو صرف نمیشم با ریال
نهنگای غم حالا توو تله ی ماهیان
اما توو قلب اخراجی ها تپش نامیراست
با اینکه اصلاً نفهمیدین ارزش ماها چیاست
گیرمون انداختن توو قلعه ی واتیکان
میگن با مترسکامون حرف بزنین تا بیایم
همین الآن از اینجا میرفتم اگه راهی داشت
پَر میزدم به سمت خدا اگه اتاقی داشت
توو جهانی که توو هر ایستگاه یه گناهی ساخت
همش از خودم میپرسم دارم به کجا میام