52 Dębiec - Pies Antologia Polskiego Rapu (Ft. Hans (POL) & Pięć Dwa)
На этой странице вы найдете полный текст песни "52 Dębiec - Pies" от Antologia Polskiego Rapu (Ft. Hans (POL) & Pięć Dwa). Lyrxo предлагает вам самый полный и точный текст этой композиции без лишних отвлекающих факторов. Узнайте все куплеты и припев, чтобы лучше понять любимую песню и насладиться ею в полной мере. Идеально для фанатов и всех, кто ценит качественную музыку.
Nienawidzę tego! Wstydzę się za to!
Bo kiedy ty mi mówisz „proś!”, ja staję na dwóch łapach.
Krzyczysz „leżeć!” – ja się kładę, „siad!” – ja siadam,
płaszczę się przed tobą, błagam.
Odgryzłbym ci rękę, ale nadal staram się przekonać cię prośbami,
patrzę smutnymi oczami.
„Nie pomogą oczy, musisz skoczyć!”
A mi ślina z pyska kapie i tylko się gapię.To wręcz nie do uwierzenia, że wytwórnia UMC, która częstowała odbiorców plebejskimi treściami utworów „Suczki” i „Aniele” bądź molestowała uszy landrynkowymi beatami w rodzaju „Żeby nie było” czy „Pełnego pokus”, spuściła nagle z łańcucha „Psa”. Hans, członek jednoosobowej wówczas grupy 52 Dębiec, naprawdę postarał się, by utwór był zaprzeczeniem komercyjnego, rapowego singla. Nagrania słucha się ciężko z wielu powodów. Głównie dlatego, że starannie, długo budowana analogia między tresurą zwierzęcia i osoby odziera nas z człowieczeństwa, wywołuje dyskomfort. Obiad mniej smakuje, zakupy nie cieszą już tak bardzo. Cóż z tego, że melodia w głosie intryguje, a flow okazuje się własny i wartki, skoro przekaz jest intensywny, rym nieraz częstochowski, beat monotonny i mimo że ciągnie się ponad
cztery minuty, wygospodarowano w nim raptem dwa miejsca na refren. A jednak pies wczołguje się w pamięć, drapie sumienie, jest kundlem trojańskim gryzącym audytorium, będące zwykle poza zasięgiem. To przemyślany hip-hop moralnego niepokoju, wywodzący się z punka, ale nie jabolowego, tylko tego z ambicjami.[Tekst i adnotacje na Rap Lyrxo Polska]
Bo kiedy ty mi mówisz „proś!”, ja staję na dwóch łapach.
Krzyczysz „leżeć!” – ja się kładę, „siad!” – ja siadam,
płaszczę się przed tobą, błagam.
Odgryzłbym ci rękę, ale nadal staram się przekonać cię prośbami,
patrzę smutnymi oczami.
„Nie pomogą oczy, musisz skoczyć!”
A mi ślina z pyska kapie i tylko się gapię.To wręcz nie do uwierzenia, że wytwórnia UMC, która częstowała odbiorców plebejskimi treściami utworów „Suczki” i „Aniele” bądź molestowała uszy landrynkowymi beatami w rodzaju „Żeby nie było” czy „Pełnego pokus”, spuściła nagle z łańcucha „Psa”. Hans, członek jednoosobowej wówczas grupy 52 Dębiec, naprawdę postarał się, by utwór był zaprzeczeniem komercyjnego, rapowego singla. Nagrania słucha się ciężko z wielu powodów. Głównie dlatego, że starannie, długo budowana analogia między tresurą zwierzęcia i osoby odziera nas z człowieczeństwa, wywołuje dyskomfort. Obiad mniej smakuje, zakupy nie cieszą już tak bardzo. Cóż z tego, że melodia w głosie intryguje, a flow okazuje się własny i wartki, skoro przekaz jest intensywny, rym nieraz częstochowski, beat monotonny i mimo że ciągnie się ponad
cztery minuty, wygospodarowano w nim raptem dwa miejsca na refren. A jednak pies wczołguje się w pamięć, drapie sumienie, jest kundlem trojańskim gryzącym audytorium, będące zwykle poza zasięgiem. To przemyślany hip-hop moralnego niepokoju, wywodzący się z punka, ale nie jabolowego, tylko tego z ambicjami.[Tekst i adnotacje na Rap Lyrxo Polska]
Комментарии (0)
Минимальная длина комментария — 50 символов.
Информация
Мы рекомендуем вам зарегистрироваться или авторизоваться, чтобы оставлять комментарии и использовать все функции сайта.
Комментариев пока нет. Вы можете быть первым!