Χρονοκάψουλα (Xronokapsoula) ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS

Χαθήκαμε στη χρονοκάψουλα
Στάσου να σου πω
Φαντάσου στη θέση μου να ‘σουνα και πέρα δώθε στο παρόν από το παρελθόν από το μέλλον
Εσύ και τα κουπλέ σου ανάσκελα

Άσε να σου δείξω λίγο άσεμνα το προσβλητικό μου λεξιλόγιο
Σκισμένη σελίδα στο ανθολόγιο
Τα λόγια μου είναι τα πόδια μου και πάνε σ’ όλη την υδρόγειο
Και μας ακούνε παντού
Κρατάνε όμηρο τον Όμηρο
Κουπλέ μας αφροδίσια από τότε
Κι ενώ ταξιδεύουμε κάθε νου
Με την Οδύσσεια και την Ιλιάδα Βου Που
Και σε πειράζω και συνειδητά
Υποσυνείδητα σ’ επηρεάζω τυπά
Αφού χτυπά κατακέφαλα και μετωπικά
Το έβαλα μέσα στα γήπεδα από τα τοπικά

Κανένα ίδιο σε καριέρα
Γι’ αυτό και το δικό μου αγαλματίδιο
Είναι χρυσό αλλά με μια μπάλα στα χέρια
Γκολ από τ’ αποδυτήρια
Με ραπ από κείνα τα μυστήρια μυαλά που ξενυχτάνε
Το κρατάμε όπως η μάνα το παιδί και τ’ αγαπάμε
Όσο τ’ αγαπάς εσύ και προχωράμε