Pure Form:
Με ξύπνησε ένα όνειρο τρελό
Ανοίγω τα μάτια, καταϊδρωμένος, θέλω νερό
Ανοίγω τα μάτια, άργησα στο ραντεβού με το αύριο
Κοιτάζω γύρω, δόξα τον Θεό, το ίδιο δωμάτιο
Ακατάστατο, μπροστά μου η τσιγαροθήκη
Εχώ χυθεί στον παλιό καναπέ
Στο πάτρικό μου σπίτι και δίπλα μου, στίβα
Οι μπλούζες μου και τα παντελόνια
Ένας υπνάκος που τελικά κράτησε μερικά χρόνια
Δε νιώθω κουρασμένος, πίσω, πίσω πάλι
Πιο φρέσκος από ποτέ, με καθαρό κεφάλι
Κι ολ’ αυτά τα χρόνια που περάσανε και δε μιλάω
Στη σκηνή, έχουν στήσει σκηνή τουρίστες και γελάω
Καμία εξέλιξη όσο λείπω
Με κάνουνε να θέλω να πέσω πάλι για ύπνο
Είμαι πρώτα ακροατής
Έχω τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Εσύ πρώτα ηχογραφείς
Σε ρωτάω, μα πως θα μπορούσε
Ο οποιοσδήποτε
Να κάνει καλή μουσική αν τη μουσική δε ζούσε
Αν γράφεις απλά για κάτι που είδες στ’ όνειρό σου
Θα φανεί απ’ τις τρύπες που θα ‘χει το σενάριό σου
Αυτό είναι το νέο μου στυλ, το έφτιαξα με ιδρώτα
Ειν’ ωμό και λέγεται: σε χτυπάω με γεγονότα
Όχι συμβατικό, ξεχωρίζει στις καρδιές θαρραλέων
Πιο σημαντικό, ραπ για μεγάλα παιδιά πλέον
Μιλάμε την τόλμηρη γλώσσα, σε άλλη διάλεκτο
Οργιάζει το μυαλό, στροφές γεμάτες διαστροφές
Μόλις πιάσαν την ατάκα που είπα στο πρώτο τετράμετρο
Και μόλις είπα την τελευταία ατάκα του verse
Με ξύπνησε ένα όνειρο τρελό
Ανοίγω τα μάτια, καταϊδρωμένος, θέλω νερό
Ανοίγω τα μάτια, άργησα στο ραντεβού με το αύριο
Κοιτάζω γύρω, δόξα τον Θεό, το ίδιο δωμάτιο
Ακατάστατο, μπροστά μου η τσιγαροθήκη
Εχώ χυθεί στον παλιό καναπέ
Στο πάτρικό μου σπίτι και δίπλα μου, στίβα
Οι μπλούζες μου και τα παντελόνια
Ένας υπνάκος που τελικά κράτησε μερικά χρόνια
Δε νιώθω κουρασμένος, πίσω, πίσω πάλι
Πιο φρέσκος από ποτέ, με καθαρό κεφάλι
Κι ολ’ αυτά τα χρόνια που περάσανε και δε μιλάω
Στη σκηνή, έχουν στήσει σκηνή τουρίστες και γελάω
Καμία εξέλιξη όσο λείπω
Με κάνουνε να θέλω να πέσω πάλι για ύπνο
Είμαι πρώτα ακροατής
Έχω τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Εσύ πρώτα ηχογραφείς
Σε ρωτάω, μα πως θα μπορούσε
Ο οποιοσδήποτε
Να κάνει καλή μουσική αν τη μουσική δε ζούσε
Αν γράφεις απλά για κάτι που είδες στ’ όνειρό σου
Θα φανεί απ’ τις τρύπες που θα ‘χει το σενάριό σου
Αυτό είναι το νέο μου στυλ, το έφτιαξα με ιδρώτα
Ειν’ ωμό και λέγεται: σε χτυπάω με γεγονότα
Όχι συμβατικό, ξεχωρίζει στις καρδιές θαρραλέων
Πιο σημαντικό, ραπ για μεγάλα παιδιά πλέον
Μιλάμε την τόλμηρη γλώσσα, σε άλλη διάλεκτο
Οργιάζει το μυαλό, στροφές γεμάτες διαστροφές
Μόλις πιάσαν την ατάκα που είπα στο πρώτο τετράμετρο
Και μόλις είπα την τελευταία ατάκα του verse
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.