Ansızın Yener Çevik

[Verse 1]
Yalnız adamın teki, sanki köşeye sıkışmış kedi
Çöplüğün içi bağırış, çağırış, çığlık dışı da çizik
Çoğuna dedik: "Vakit alıca'n, mevsim değil!"
Çocuğunuza deyin: "Nakit alsın, kredi değil!"

Var tabi güzele meyil, tutulup kalanın aşkına rehin
Kerem, Aslı’ya dağlar delip, Mecnun, Leyla gözler nehir
Yapmıycaksanız söz vermeyin, umutlar kırılıyor söz vermeyin
Giderse acaba özler miyim? Önsözü boşverdim özletmeyim

Kısa kısa! Tezgah, dolap kasa kasa!
Psiko oldu sesini kısa kısa, toprak gibi sertleşir üstüne basılan
Bu sene Haziran, güneşi katı kullanıyo'
Üşümeyi bilmeyen zorlanıyo', sevmiyorsa yol ver, zorlama yok!

Şimdiden böyle, büyüyünce ne olacak acaba?
Şov yapma aşçı değilsen sen yan anla!
Geride kalanlar, ileride olanlar, zor anlar
Öyle kış yaşadım, üşümeyi unuttum gerisini sen anla!

[Hook](x2)
Gel otur! Hüznüm azalsın gel otur!
Ter attım, körfezi dolduracak ter attım
Sel oldum, özledim her şey sen oldu
Ansızın gelir, ansızın giden!